Een “Nieuwe”Oud Katholiek.
In mijn lagere schooltijd waren mijn zus en ik door mijn Moeder verbonden met de Remonstrantse Broederschap. Wij gingen daar naar Het Verteluur en later naar Catechisatie
Toen er een vriendje in het spel kwam ging ik bij hem thuis mee naar de Hervormde kerk,die echter nogal zwaar op de hand was. Dit was ik in de Remonstrantse kerk niet gewend, dus toen het wat serieuzer werd tussen het vriendje en mij, (ik stam nog uit de tijd dat het niet zo wenselijk was dat man en vrouw van verschillende kerken waren.) ben ik naar de Vrijzinnig Hervormde Kerk gegaan en ben daar gedoopt en heb er belijdenis gedaan.
Een jaar of drie later lag ik voor geruime tijd in een sanatorium..
Daar werden Zondags ook kerkdiensten gehouden je kon daarheen of de dienst doormiddel van je koptelefoon beluisteren. Maar je kon natuurlijk ook naar andere diensten luisteren via de radio.
Zo luisterde ik een keer naar een dienst, wat later een Oud Katholieke dienst bleek te wezen. Er was iets in die preek wat mij trof en wat ik nooit vergeten ben.
Toen ik genezen was ben ik in Arnhem nog één maal daar naar de Oud Kath. Vesper geweest.
In de jaren erna, de verloving was al lang uit, ging ik vrij regelmatig naar de kerk ook al door mijn werk in een Christelijk Kindertehuis.
Na mijn huwelijk met een man die niet geloofde liep mijn kerkbezoek tot het nulpunt terug.
Na veel omzwervingen kwam ik in Den Helder terecht in 1998, ik moest min of meer een nieuwe start maken, dat was niet zo makkelijk want ik zat wat met mijzelf in de knoop.
Ik heb hulp gezocht bij een therapeut die mij opdrachten gaf die mij zouden helpen en zo kwam de Oud Katholieke 
Kerk weer duidelijk naar voren die altijd in mijn achterhoofd was blijven zitten. Zo heb ik dus op zijn advies de hoge drempel genomen en ben naar de kerk gegaan. Dit was in Maart 2003. Het was een goede warme ervaring ik was heel blij de stap te hebben genomen.
Nel ontving mij en Flori hielp mij met de boeken.
Na ongeveer een halfjaar af en toe in de kerk te zijn gekomen, heb ik toen in September besloten zo vaak ik kon naar de kerk te gaan.
In Januari 2004 had ik een gesprek met Joop Alberts en heb gezegd dat ik Oud Katholiek wilde worden. Joop heeft mij daartoe begeleidt.
Op 19 September, na een diepgaand gesprek met Bisschop Bert, die een diepe indruk bij mij achter gelaten heeft, heb ik van hem het Vormsel mogen ontvangen.
Het was een onvergetelijke dag, een volle kerk, mijn kinderen en kleinkinderen waren aanwezig en niet te vergeten het Balkankoor waar ik toen nog deel van uit maakte.
In September is dat dus al 5 jaar en ik zal dit ook blijven tot in lengte van jaren.
