Dochter van de pastoor: Nel Wijker – Boersma
Dochter van de pastoor
Als dochter van pastoor Wijker ben ik in 1941 in Krommenie geboren .
Als klein kind heb je daar geen benul van, maar als je wat ouder wordt en op school wordt gevraagd wat je vader als beroep heeft heb je wel het een en ander uit te leggen.
Op de basisschool in Den Helder was dit altijd een heel verhaal. Ja mijn vader is Oud Katholiek pastoor en die mogen trouwen.
Na heel wat keren dit uitgelegd te hebben was ik het zat en als er dan weer gevraagd werd dan zei ik maar mijn vader is dominee. Was ik van het gezeur af.
Later op het Lyceum was het weer wat duidelijker en woonden we in een pastorie op de Timorlaan naast de kerk. Dat kon ik beter uitleggen. ” De kerk op de Timorlaan daar woon ik naast”
In de jaren 50 werd de oecumenische raad opgericht en was mijn vader daarbij aktief. Er was zelfs een volleybalploegje van de geestelijkheid in Den Helder. Vond ik erg interessant.
Als dochter van de pastoor had ik in die tijd wel een beetje voorbeeldfunctie.
Ik weet wel dat ik een paar keer stiekum naar de Baptistenkerk ging op zondsgmiddag met een vriendje naar die kerk omdat de muziek mij wel aansprak. Dit werd natuurlijk ten strengste afgeraden door mijn ouders. Wel mocht ik af en toe naar de zondagsschool van de Doopsgezinde kerk op de Kerkgracht met een vriendin .
Het bijbeltje wat ik daar kreeg met Kerst 1953 heb ik nog! Ik denk dat we toen een zondagsschool begonnen in onze kerk.
Omdat mijn vader pastoor was en veel autoriteiten kende in Den Helder was hier het voordeel dat we heel vlug een flat kregen op de Marsdiepstraat. Mijn vader kende de wethouder en door een gesprek met hem hadden we weer geluk Binnen 2 weken!
Streng opgevoed ben ik best wel maar dat heeft ook zijn voordelen. Ook natuurlijk nadelen.
Ik was de oudste en ik denk dat mijn zussen en broer het later veel makkelijker hebben gekregen.
Wat betreft de Oud-Katholieke kerk ben ik van jongs af aan betrokken geraakt bij de landelijke kerk. Jeugdkampen,jeugdverenigingen en later dan ook het kerkbestuur en synode Dit is toch ook wel een erfenis van mijn ouders.
Nel Boersma-Wijker