Wat wil het verhaal ons vertellen?
Wat een ondankbare sukkels!
Dat was het eerste dat bij me opkwam, toen ik dit verhaal las.
Je loopt met zijn tienen langs de weg.
Je bent melaats, dus je bent niet alleen ziek, maar ook uitgestoten.
Dan komt Jezus in de buurt en hij zegt dat je zult genezen en dat je je dus aan de priesters moet laten zien.
Dat is de normale gang van zaken in de cultuur waar nog geen huisartsen waren: de priester kon officieel vaststellen dat iemand gezond was en geen last meer had van zijn besmettelijke ziekte.
Je merkt dat je al onder het wandelen van je melaatsheid af bent.
Dan ga je toch terug naar die man om hem even fatsoenlijk te bedanken!
Maar dat doen die ondankbare sukkels niet. Er is er maar een die naar Jezus teruggaat en dat is dan ook nog een buitenlander met een ander geloof.
Maar mijn tweede gedachte is: Waarom staat dat verhaal in de bijbel? Waarom hebben groepen mensen de moeite genomen om dit voorbeeld van sukkeligheid door te vertellen? Ik kan toch ook wel zonder een bijbel verhaal bedenken dat het niet meer dan fatsoenlijk is om iemand te bedanken die mij een beter leven heeft gegeven door me te genezen?
Daar hoef je niet eens gelovig christen voor te zijn. Als je in een ziekenhuis kijkt in de ruimte waar het personeel koffie drinkt, dan zie je vaak taart staan, of bedank-kaartjes van patiënten die ontslagen zijn en weer naar huis mochten gaan. Het is heel gewoon en fatsoenlijk om dankbaar te zijn als je ergens van bent genezen.
God eer geven
Maar het gaat in dit verhaal niet om fatsoen; het gaat om geloof.
Jezus geeft de man geen compliment dat hij als enig zo fatsoenlijk is geweest om even dankjewel te komen zeggen.
Jezus zegt: Deze man is de enige die teruggekomen is om God eer te geven.
En dat heeft de man ook gedaan. Hij kwam terug en loofde God met luide stem. Daarna ging hij voor Jezus op de grond liggen als teken van grote eerbied en dankte hem.
De man heeft dus begrepen dat deze genezing niet zomaar een wonder is, iets bijzonders, maar dat er door God iets gedaan is, dat er een ingreep van boven heeft plaatsgevonden.
En dat is precies wat we van dit verhaal kunnen leren.
Er is een geheimzinnige macht of kracht die in kan grijpen in onze werkelijkheid en soms kunnen we dat ook merken.
Die macht of kracht noemen we God en we beseffen dat we verder niet zo heel veel weten, behalve dan dat God meer kan doen dan wij kunnen vragen of denken.
Het gaat in dit verhaal om meer dan iemand die blij is dat hij van een kwaal verlost werd en dan de dokter wil gaan bedanken.
Het gaat om de ervaring dat er een macht of kracht is, zo groot dat je weet en voelt dat jouw leven bij die God veilig is, dat het goed komt met je, wat er ook gebeurt.
Een genezing is fijn voor de betrokkene, maar vooral een teken voor de omstanders
In de verhalen over genezingen in de bijbel gaat het nooit alleen om de direct betrokkenen. Natuurlijk is het heerlijk als je ziek bent en door een wonder geneest. Je krijgt als het ware je leven terug.
Maar een genezing is altijd ook een teken voor de omstanders en degenen die het verhaal later horen -wij dus ook. Een teken dat God er is en dat het dus hoe dan ook goed komt met ons leven.
Ik heb eens met een predikant gesproken van een Pinksterkerk, waar ze veel nadrukkelijker dan wij bezig zijn met gebedsgenezing.
Ik heb hem toen natuurlijk ook gevraagd naar gevallen waarin de gebeden niet verhoord werden en iemand ziek bleef en zelfs stierf. Hij zei dat hij eigenlijk vaak verbaasd was dat iemand die ziek bleef niet verbitterd raakte. Een enkele keer kon hij dat ook bespreken en hij herinnerde zich een vrouw die zei dat ze natuurlijk lang had gehoopt dat God haar van haar kanker zou genezen. Toen steeds duidelijker werd dat de ziekte zou winnen en ze zou sterven kwam er een dieper besef bij haar naar voren. Ze voelde zich niet in de steek gelaten door God; dat zou de predikant logisch hebben gevonden.
Ze voelde dat het ondanks alles goed met haar zou komen ook in de dood.
Die predikant vertelde me dat dit een soort geheim is. Je kunt natuurlijk niet tegen iemand gaan zeggen: We bidden nu wel om uw genezing, maar als u niet geneest is dat eigenlijk helemaal niet erg, want het gaat toch om iets diepers. Dat kun je niet maken. En toch is het wel waar.
Alleen is het een waarheid die je niet bij iemand anders onder de pet kunt praten.
Het is een waarheid die ieder van ons op haar of zijn eigen manier moet zien te ontdekken.
De een wel en de ander niet
Bij genezing door gebed komt natuurlijk al snel de vraag op: Waarom die persoon wel en die persoon niet? Of: Waarom zij wel en ik niet?
Dat zijn terechte vragen waar geen enkele pastoor of predikant een goed antwoord op heeft. Soms komen er wel verkeerde antwoorden in de trant van: Die persoon gelooft niet genoeg en daarom gaat God ook niet genezen.
Ik moet niets hebben van dit soort verklaringen en ik heb gezien dat die veel kwaad en verdriet kunnen doen.
Ik zou liever het verhaal van die vrouw vertellen die door te bidden zelf een antwoord heeft gevonden op de vraag Waarom geneest God mij niet.
Het gaat er niet om dat we hier in de kerk een redenering hebben om uit te leggen waarom God de een wel geneest en de ander niet. Dat zijn filosofische of theologische vragen.
In de kerk gaat het om levensvragen: Waarom overkomt mij dit en waar is God in mijn leven?
In de kerk kunnen we geen algemeen antwoord geven. En we kunnen ook niet aan iemand die worstelt met deze vraag vertellen hoe het zit.
We kunnen wel elkaar aanhoren en onze eigen verhalen en ervaringen vertellen.
En op deze manier elkaar steunen en helpen om zelf een antwoord op de levensvragen te vinden.
Amen.