preek 3 juli 2016

Zending van de zeventig

De video van deze preek staat:
https://vimeo.com/173265728

Instructie als je niet welkom bent

“Ga
heen en let op: ik stuur jullie als lammetjes naar de wolven.”

Stuur
je zo mensen op pad die de blijde boodschap gaan brengen?

Jezus
heeft 72 mensen geselecteerd om in teams van twee alle dorpen en steden te
bezoeken waar hij van plan was te komen.

Het
valt mij op dat ze nauwkeurige instructies krijgen. Hoe ze zich moeten gedragen
en hoe ze moeten reageren op de mensen die hen wel of niet ontvangen.

Jezus
vertelt niets over de manier waarop ze moeten genezen, hoe ze boze geesten uit
moeten drijven, wat de inhoud van hun prediking moet zijn.

Hij
concentreert zich alleen op wat er gaat gebeuren als de 72 genezende predikers
niet welkom zijn.

 

Onderweg naar Jeruzalem: laatste grote
informatie campagne

Het
verhaal van vandaag staat vlak na het verhaal van de verheerlijking op de berg.
Jezus gaat de berg op om te bidden en krijgt bezoek van Elia en Mozes met wie
hij bespreekt hoe zijn leven zal aflopen.

Onmiddellijk
daarna kondigt hij aan dat hij zal lijden, sterven en opstaan.

Vanaf
dat moment is hij eigenlijk onderweg naar Jeruzalem om aan zijn eind te komen.

Vanaf
dat moment staat alles wat hij doet in het teken van zijn dood en zijn
opstanding.

Hij
geneest nog en preekt nog, maar dat is als het ware voor de laatste keer: Ik
leg het nog één keer uit en wie het dan niet horen wil die moet het maar
voelen.

Dat
lijkt de boodschap achter zijn optreden te zijn.

Het
uitsturen van de 72 lijkt op een grootse, laatste, campagne. Zoals politici
doen voor de verkiezingen. Nog één keer iedereen bereiken en dan moeten de
mensen het zelf weten.

Het
vreemde is dat de campagne succes lijkt te hebben gehad, maar dat Jezus geen
verdere stappen zet op deze weg van succes.

De
72 komen enthousiast terug om te vertellen dat ze eigenlijk geen verzet zijn
tegengekomen. Niet bij de mensen en ook niet bij de boze geesten, die zich
gewoon moesten onderwerpen als de naam van Jezus genoemd werd.

Maar
er wordt niets verteld over de bezoeken van Jezus zelf aan de dorpen, die waren
voorbereid door de 72.

En
de 72 krijgen een koude douche: maak je niet blij om de onderwerping van de
boze geesten aan het gezag dat jullie gekregen hebben in mijn naam, maar wees
blij dat je genoteerd staat in de hemel.

 

Einde van de wereld

Als
je bedenkt dat Jezus en zijn leerlingen en ook de apostel Paulus er op rekenden
dat de wereld binnenkort zou vergaan door vuur uit de hemel, zeg maar een ramp
die te vergelijken is met atoombommen op elke land op aarde, dan is het al
minder vreemd.

Jezus
was bezig mensen te vertellen dat het helemaal mis ging met de wereld en dat
dit te maken had met het verkeerde gedrag van de mensen.

De
genezingen en uitdrijvingen van boze geesten gebruikte hij om de mensen ervan
te overtuigen dat hij wist waar hij het over had.

Ze
hadden niet als doel dat de mensen hun gewone dagelijkse leven weer op konden
pakken alsof er niets gebeurd was: dank voor de genezing en graag tot de
volgende keer.

Jezus
had er eigenlijk op gerekend dat iedereen met wie hij in contact was gekomen
zou veranderen, anders in het leven zou staan.

 

Mensen veranderen vaak niet door preken en
wonderen

Maar
de mensen die genezen werden of bevrijd werden van demomen gingen gewoon rustig
door met hun leven. Ze veranderden niet. Ze waren over het algemeen ook niet
onder de indruk van de boodschap dat het einde van de wereld dichtbij is.

Zou
Jezus dit hebben besproken met Mozes en Elia, op de berg?

Zou
Jezus van gedachten zijn veranderd?

Zou
hij samen met Elia en Mozes de conclusie hebben getrokken dat het anders moest?

Niet
overtuigen door te laten zien hoe krachtig God kan werken, maar door iets
anders?

Was
dus deze campagne van 72 ambassadeurs een soort laatste test om inderdaad te
zien dat die methode van genezing en bevrijding niet goed werkt?

Dat
dreigen met een wereldcatastrofe niet werkt?

 

Verandering vanuit vrije keuze

Echte
verandering, die ook blijft, kan alleen gebeuren door vrije keuze: mensen
kiezen ervoor om goed te zijn, doordat ze van binnen uit gemotiveerd zijn.

Jezus
zag dat het kwaad op de wereld niet van buiten af komt, maar van binnen uit.

Het
zijn niet de vreemden, de anderen, de mensen met afwijkingen, die zorgen voor
onrust en armoede.

Mensen
doen zichzelf -en anderen- tekort doordat ze vaak verkrampt handelen uit angst
om te verliezen. Maar juist door die verkramping verliezen veel mensen het
geluk dat op hen toekomt.

De
oplossing om het kwaad de wereld uit te werken is niet een zondvloed, het
schoongeveegde bord. Ook niet een wereldramp waarbij alleen de besten
overblijven.

De
oplossing is een langzame en moeizame weg om steeds beter te zien dat we ons
eigenlijk geen zorgen hoeven te maken over de dingen die er echt toe doen.

Zodat
we steeds meer gaan leven zoals Jezus dat aan zijn leerlingen zei: wie zijn
leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven wil laten inspireren
door wat ik vertel en doe, die zal uiteindelijk gelukkig zijn. Wat er ook
gebeurt.

Leven
zonder angst en vanuit naastenliefde. En zelfs al krijg je te lijden, zelfs al
ga je dood, God laat je niet los. Je staat op een of andere manier weer op.

 

Makkelijker gezegd dan gedaan

En
dat is gewoon heel erg lastig. Iedereen moet een eigen weg vinden, maar we
zullen dat niet kunnen zonder elkaar bij te staan.

En
dat is een van de redenen om regelmatig bij elkaar te komen en in de
eucharistie lichaam van Christus te worden.

 

Amen.