Omdat in deze dienst Levi-Kian gedoopt werd en de helft van de kerkgangers bestond uit zijn Duitse familie, heb ik de preek kort gehouden en in vertaling aan deze familie uitgereikt.
1 In het eerste verhaal hoorden we dat Jozua een paar keer aan het volk vroeg: kunnen jullie dat wel? Trouw blijven aan God? En het volk antwoordde steeds: Ja, dat kunnen we.
Straks zal Nicole Behrawan antwoord geven op de vragen bij de doop van Levi-Kian. Bijvoorbeeld: Belooft u Levi-Kian op te voeden in de geest van het evangelie van Jezus Christus en hem in liefde trouw te blijven welke weg hij in de toekomst ook zal gaan?
En zij zal ook Ja zeggen.
2 Nicole heeft op een of andere manier de overtuiging gekregen dat ze bij ons moet zijn om haar zoon te laten dopen. Zij blijft op deze manier trouw aan haar geloof in God.
Wij als gemeente vinden het fijn dat we op haar pad gekomen zijn. We hebben niet zo vaak de kans om een doop mee te maken in ons midden en de doop is een van de belangrijkste dingen die we kunnen meemaken.
Op deze manier zijn we ook trouw aan ons geloof in God die het leven geeft.
3 We zullen straks een beetje water op het hoofd van Levi-Kian sprenkelen. Dat ziet er vaak aandoenlijk uit. Maar laten we toch ook bedenken dat het water symbolisch is voor de dood. Bij de doop ga je door de dood naar het nieuwe leven. Helaas kennen we de dood maar al te goed en van heel dichtbij met al het verdriet dat daarbij hoort. Maar in de doop zien we op een symbolische manier wat we geloven, of proberen te geloven: we gaan als mensen wel dood, maar dat is niet het eindpunt, want er is ook leven na de dood op een manier die we ons nu niet goed voor kunnen stellen.
4 We geloven ook dat Jezus heeft geleefd om ons mensen deze waarheid, die zo moeilijk te begrijpen is, te laten zien. Als we het zelf niet zien, klampen we ons vast aan die inspirerende persoon Jezus Christus, die het wel zag. Daarom zegt de priester straks Jij die in Christus bent gedoopt, jij hebt je met Christus bekleed.
Het zijn eeuwenoude woorden die we alleen kunnen begrijpen vanuit de taal van ons hart.
1 In der ersten Geschichte hörten wir, dass Josua die Leute mehrmals fragte: Kannst du das tun? Bleiben Sie Gott treu? Und die Leute antworteten immer wieder: Ja, das können wir.
Bald wird Nicole Behrawan die Fragen zur Taufe von Levi-Kian beantworten. Zum Beispiel: Versprichst du, Levi-Kian im Geiste des Evangeliums Jesu Christi zu erziehen und ihm in Liebe treu zu sein, egal welchen Weg er in der Zukunft einschlägt?
Und sie wird auch ja sagen.
2 Nicole hat irgendwie die Überzeugung gewonnen, dass sie bei uns sein muss, um ihren Sohn taufen zu lassen. So bleibt sie ihrem Glauben an Gott treu.
Wir als Gemeinschaft sind froh, dass wir auf ihren Weg gestoßen sind. Wir haben nicht oft die Gelegenheit, eine Taufe in unserer Mitte zu erleben, und die Taufe ist eines der wichtigsten Dinge, die wir erleben können.
So bleiben wir auch unserem Glauben an Gott treu, der Leben schenkt.
3 Wir werden Levi-Kian bald ein wenig Wasser über den Kopf spritzen. Das sieht oft liebenswert aus. Aber denken wir auch daran, dass das Wasser ein Symbol für den Tod ist. Bei der Taufe geht man durch den Tod zu neuem Leben. Leider kennen wir den Tod nur allzu gut und sehr genau mit all der Traurigkeit, die damit einhergeht. Aber in der Taufe sehen wir symbolisch, was wir glauben oder zu glauben versuchen: Wir sterben als Menschen, aber das ist nicht der Endpunkt, denn es gibt auch ein Leben nach dem Tod auf eine Art und Weise, die wir gerade nicht verstehen vorschlagen.
4 Wir glauben auch, dass Jesus gelebt hat, um uns Menschen diese so schwer zu verstehende Wahrheit zu zeigen. Wenn wir es selbst nicht sehen, klammern wir uns an die inspirierende Person Jesus Christus, die es gesehen hat. Deshalb wird der Priester bald sagen: Du bist in Christus getauft, du hast dich mit Christus bekleidet.
Es sind alte Worte, die wir nur aus der Sprache unseres Herzens verstehen können.