24 juli 2016
De video van deze preek staat:
Durf te vragen
Heb je een idee, een plan, een droom of een
project?
Durftevragen maakt het mogelijk om te laten
lukken wat jij wilt dat lukt.
Bij Durftevragen geloven we erin dat mensen
elkaar graag helpen.
En dat als anderen je helpen met je
plan, je het dan sneller, makkelijker, leuker, met meer flow en energie
voor elkaar krijgt.
Dit
staat op de website van Durftevragen.nl.
Geldt
dat ook voor bidden?
Ik
wil heel graag dat iets lukt, maar ik kan het niet alleen en dan vraag ik
iemand anders -in het geval van gebed, God- om te helpen.
Is
dat vooral een kwestie van durven vragen?
Relatie en geschiedenis
In
het eerste bijbelverhaal van vandaag zien we in elk geval dat Abraham nogal wat
durf nodig heeft om iets aan God te vragen. Maar er vallen ook ander dingen op.
-Er
is al een relatie tussen God en Abraham. God wil zijn plan om Sodom te
verwoesten niet geheim houden voor zijn partner in het verbond.
-Abraham
begint niet bij zijn eigen vraag, maar wijst God op diens gedrag in het
verleden: U bent altijd rechtvaardig geweest; past het dan wel dat u nu zo
meedogenloos tekeer zult gaan?
-Abraham
vraagt niet iets voor zichzelf, maar namens onschuldige slachtoffers.
-Abraham
vertelt niet over een droom of ambitie die hij wil realiseren, maar ziet
zichzelf als nietig, een stofje zonder macht die zich verontschuldigt dat hij
God aanspreekt.
Abraham stopt met vragen
Heel
merkwaardig vind ik dat Abraham stopt bij de tien. Voor mijn gevoel was hij er
bijna en zou Sodom gespaard blijven vanwege neef Lot en zijn familie. Waarom?
-Twijfelt
Abraham ineens aan zijn neef? Is hij bang dat zijn neef, of diens familie toch
niet zo rechtvaardig zijn als hij dacht?
-Realiseert
Abraham zich ineens dat hij met eigenbelang bezig is in plaats van opkomen voor
onschuldige slachtoffers? Opkomen voor je eigen familie, die je in de toekomst
misschien hard nodig hebt is iets anders dan opkomen voor onschuldige
slachtoffers.
-Merkt
hij dat God een beetje geïrriteerd begint te worden vanwege de
onderhandelingen?
We
weten het niet. We weten in elk geval wel dat God het aan Abraham zelf overlaat
om te vragen of te stoppen. God zegt niet: En nou moet je een keer ophouden met
je gezeur!
Het Onze Vader
De
leerlingen zeggen tegen Jezus: Leer ons bidden zoals ook Johannes de Doper zijn
leerlingen heeft leren bidden. En Jezus komt met een variant op een bekend
gebed.
Het
Onze Vader lijkt een beetje op het kaddish,
een klassiek joods gebed.
In
het joodse gebed wordt God Vader van
Israel genoemd. En zoals bekend werd God in het jodendom als zo oneindig
verheven en heilig gezien dat zijn naam niet uitgesproken kon worden.
Jezus
verandert dat. Hij zegt: spreek God aan zoals je je vader aan zou spreken. Met
respect, maar zonder onnodige afstand.
Naam: IK BEN
Als
Mozes God bij de brandende struik naar zijn naam vraagt, zegt God dat hij IK
BEN heet. Mocht het volk of de farao vragen wie Mozes gestuurd heeft, dan zal
Mozes zeggen: IK BEN.
Als
Abraham voor het eerst in het beloofde land komt, bouwt hij een altaar en
begint de naam van God aan te roepen. Hij staat daar dus in de leegte IK BEN te
zeggen, te fluisteren, te roepen, te juichen.
Geheiligd
Wat
willen een moeder en een vader?
Dat
hun kind steeds meer leert IK BEN te zeggen.
Zelfstandig
en zelfbewust in het leven staan, zonder het gevoel dat je steeds weer je plek
moet bevechten, maar vanuit het gevoel dat je gewild was en dat er van je
gehouden wordt.
Stel
je voor dat dit een heilig uitgangspunt is voor de inrichting van de
maatschappij, de scholen, sportclubs, de kerk: dat mensen geleerd hebben IK BEN
te zeggen omdat er van hen gehouden wordt. Dan is het koninkrijk wel gekomen.
Belemmeringen
Maar
dat er van ons gehouden wordt door God is niet genoeg om IK BEN te kunnen
zeggen. Als je honger hebt, als je leven beheerst wordt door schuldgevoel vanwege
fouten en misrekeningen die je nooit meer kunt terugdraaien. Als je steeds maar
weer moet vechten tegen verleidingen en verslavingen waarvan je wel weet dat ze
niet goed voor je zijn, maar waartegen je niet gemakkelijk weerstand kunt
bieden.
Dan
ben je constant aan het vechten, jezelf aan het bewijzen, in plaats van de
liefde van God voor jouw persoon ruimte te geven. Bevrijding uit dit soort
gevechten is wel een gebed waard. Bevrijd ons van schuldgevoel en verlos ons
van boze machten.
Je krijgt niet exact wat je vraagt
Als
je God in je gebed echt van binnen uit als een vader aan kunt spreken. Of een
moeder.
Als
je de overtuiging hebt dat God niets liever wil dan dat jij op de juiste manier
kunt zeggen: IK BEN.
Dan
kun je vragen wat je wilt en daarbij kun je volhouden tot de grenzen van het
drammerige. Dat zegt Jezus tegen zijn leerlingen.
Maar
hij zegt dat God je geeft zoals een vader aan een kind iets geeft.
Dat
is niet altijd exact wat je vraagt.
Wie
bidt, ontvangt; en als je een vis vraagt, krijg je heus geen gifslang.
Maar
er is geen 100% garantie dat je precies de vis krijgt, die je wenst.
Kwetsbaar durven zijn: Uw wil geschiede
We
weten dat Jezus zelf op de avond voordat hij doodgemarteld zou worden, zeer
dringend bad dat dit lijden aan hem voorbij zou gaan. Maar hij zei erbij: Uw
wil geschiede. Dat maakte hem kwetsbaar.
Bij
de website Durftevragen.nl gelooft
men dat mensen elkaar graag helpen en dat je dus vroeg of laat altijd wel
krijgt wat je vraagt. Als je maar echt wilt en als je maar volhoudt.
Bij
God werkt het anders: Jezus zegt tegen ons dat we vol moeten houden bij het
drammerige af, dat we het echt moeten menen, dat we ervan uit moeten gaan dat
we ook krijgen wat we vragen. Maar hij zegt ook -in de versie van het Onze
Vader die we beter kennen- dat God zelf bepaalt wat we krijgen. Dat maakt ons
kwetsbaar.
We
moeten in ons gebed dus niet zozeer durven vragen, maar kwetsbaar durven zijn.
Aan
de andere kant, als je iets heel belangrijks echt over kunt laten aan God, in
zijn handen kunt leggen, en als je kunt accepteren dat het op een of andere
manier goed is, of goed komt, wat er ook gebeurt. Ja, dan krijg je natuurlijk
weer wel wat je vraagt en ben je in zekere zin niet meer kwetsbaar.
Amen.