De ziekenhuizen hebben structureel meer bedden nodig op hun IC afdelingen want Covid gaat voorlopig niet meer weg. Veruit de meeste patiënten die met Covid op een IC liggen hebben zich niet laten vaccineren.
De situatie in Kaboel wordt steeds chaotischer en er worden meer aanslagen van IS verwacht en de daarop volgende vergeldingsacties.
De orkaan Ida zorgde voor een enorme stroomstoring en de bosbranden in de hete streken van de aarde zijn voorlopig nog niet gedoofd.
Zomaar een greep uit de krantenberichten van afgelopen maandag.
En we weten dat dit een heel normale dag was voor de kranten.
En we weten dat veel van deze dagelijkse ellende uit de krant een gevolg is van wat mensen doen.
Mensen zijn bang om zich te laten vaccineren -soms is dat begrijpelijk, omdat ze bijvoorbeeld lijden aan een ziekte waardoor vaccineren gevaarlijk is- maar soms is dat gewoon het gevolg van een soort luiheid om je goed te laten informeren.
Mensen zijn ook ongeduldig en onzorgvuldig en vertellen elkaar dat ze helemaal klaar zijn met Covid en gewoon hun leven weer oppakken. Het medisch personeel moet dan maar overuren maken als het mis gaat.
Mensen zijn hebzuchtig zoals de regerende elite in de afgelopen jaren in Afghanistan en daardoor konden de Taliban gemakkelijk het land veroveren. We kunnen al wel aanvoelen wat er de komende jaren gaat gebeuren: de nieuwe machthebbers zullen bang zijn om hun macht te verliezen en alle oppositie het leven zuur maken, zoals trouwens in veel landen al gebeurt.
Mensen willen lekker leven en zich niet al te veel zorgen maken om het milieu. Bang om iets te missen in het leven. Nu worden orkanen en grote perioden van droogte steeds normaler. Eigenlijk alleen omdat te veel mensen te bang zijn om teveel te missen in het leven.
Als je teveel kranten leest kun je helemaal moedeloos worden. Mensen zijn op alle mogelijke manieren bang om iets van het leven te missen en uiteindelijk natuurlijk bang om te sterven en ze reageren die angst op elkaar en op de aarde af.
Stel nou eens dat je dat echt helemaal door hebt en dat je de mensen wilt vertellen dat die angst eigenlijk niet nodig hoeft te zijn, omdat het leven niet stopt bij onze fysieke dood.
We hebben dit al eerder benoemd in de kerk en dat is ook wel logisch, want dat hoort bij de centrale boodschap van ons geloof.
Stel nou eens dat Jezus dit wilde vertellen aan de mensen.
Met als bedoeling dat ze hun angst zouden kunnen bedwingen, zodat ze zich niet meer af zouden reageren op hun omgeving.
Wat zou je dan kunnen doen om die boodschap overtuigend te kunnen brengen?
Wat zou Jezus kunnen doen?
In het verhaal van vandaag wordt een genezing verteld.
Maar Jezus zegt er meteen bij dat hij niet wil dat dit bekend wordt. Hij wil niet als de grote genezer bekend worden. Hij wil niet de vaste gast worden bij Omroep Max, bij Op1 of bij Humberto Tan.
En waarom niet?
Als je bekend bent, dan krijg je aandacht en dan kun je veel mensen met je boodschap bereiken.
Zou je zeggen.
Maar Jezus weet wel wat mensen graag willen horen.
Mensen zouden graag een truc horen die ervoor zorgt dat iedereen zich vrijwillig laat vaccineren.
Mensen zouden graag leren welke politieke campagne je moet voeren om democratie te laten bloeien en corruptie InAfghanistan, maar ook in Nederland effectief te kunnen bestrijden.
Mensen zouden best van een wijze geestelijk leider willen horen hoe je een heel volk zo kunt beïnvloeden dat ze vrijwillig en van harte zich zo gedragen dat het milieu minder belast wordt en de toekomst van de planeet zeker wordt gesteld.
Vrijwillig en van harte anders gaan leven, anders in het leven staan. Dat heet in de bijbel een bekering.
Maar dat is een boodschap waar niet iedereen op zit te wachten.
Een bekering gaat niet met trucjes en met spreektijd bij omroepen. Bij een omroep zal men vooral geïnteresseerd zijn in wat mensen wel graag willen horen, bijvoorbeeld: Hoe gaat dat nou, zo’n genezing van een dove? Welke energie komt er uit uw handen en hoe wekt u die op?
De interviewers zullen niet tevreden zijn met het antwoord van Jezus: Ik doe deze tekenen door de kracht die ik van God krijg, de God die het leven zelf is, die u uw leven heeft gegeven en die u eeuwig leven geeft als uw fysieke bestaan tot een einde is gekomen.
De interviewers zullen zeggen: Goed dat u uw persoonlijke overtuiging noemt, daar hebben we veel respect voor, maar we willen eigenlijk weten of u een speciaal talent heeft, of dat u speciale oefeningen en trainingen hebt gedaan, of u uw gave ook op anderen kunt overdragen.
De interviewers zullen dus doof zijn voor wat Jezus graag zou willen vertellen.
En dat is het ironische van het verhaal van vandaag. Jezus geneest een dove, als teken van: Stop je oren niet dicht voor de boodschap van het leven zelf.
Jezus vraagt de mensen dringend om niet over deze genezing te praten. Maar daar zijn de mensen doof voor.
En ze vertellen het verhaal van die wonderbaarlijke genezing aan iedereen die het maar horen wil.
En natuurlijk willen de mensen dat wel horen.
Mensen willen graag horen hoe hun problemen opgelost kunnen worden.
Mensen zijn doof voor de stem van het leven zelf, die altijd al diep in hun hart klinkt.
En die stem vertelt hoe hun problemen en ook hun angst niet nodig zijn als ze anders gaan leven.
Het is niet verbazingwekkend dat Jezus op een bepaald moment is opgehouden met mensen te genezen.
Hij wilde met die genezingen laten zien wat er mogelijk is als mensen luisteren naar die innerlijke stem van het leven zelf en anders gaan leven.
Hij merkte dat mensen doof waren voor dat verhaal.
Want hun diepe angst om het leven te verliezen bleef.
Toen heeft hij de weg gekozen van lijden en sterven en opstaan om te laten zien dat de macht die het leven gegeven heeft er ook is na onze fysieke dood.
Een moeilijke boodschap, ook voor ons mensen van nu.
Een daarom staan we er elke week bij stil in onze liederen, gebeden, in de stilte, de preek en natuurlijk ook in de eucharistie straks.